DIKKE VETTE PECH
Door de jaren heen heb ik nogal verschillend schoeisel aan mijn voeten gehad. In het begin koop je gedachteloos de schoen waar met hele dikke letters HARDLOOPSCHOEN op staat. Je denkt: “Dat zijn de schoenen die iedereen gebruikt,” dus je doet ze aan. Net zoals voetbalschoenen met stijve zolen en dikke noppen, wandelschoenen met stalen platen en… bowlingschoenen. Het moet er zo uitzien en het hoort erbij, denk je.
Afgelopen zomer was ik in het geweldige ‘Musée de la Chaussure’ in Lausanne waar schoenen uit alle eeuwen zijn nagemaakt. Je mag die schoenen ook passen! Zo loop je op Romeinse, Germaanse, Barokke en Renaissance muiltjes en zie je hoe sterk de mode bepaalt wat we dragen. Vooral de voorvoet wordt op allerlei verschillende manieren bedekt en versierd. In alle eeuwen zie je verschillende vormen, materialen en geinig opengewerkte teenpartijen. En: in het museum waren de meeste zolen dun en zacht.
Maar wat wil de voet eigenlijk zelf? Denk je nou echt dat de apen uit de bomen zijn geklommen om dikke zolen onder hun voeten te plakken? Nee, niet echt.
Tegenwoordig hebben onze voeten nauwelijks keus, met al die massieve zolen in de winkel. Maar er is verandering op komst. Wat kun je nou doen om je voeten tevreden te stellen? Het allerbelangrijkste is: neem geen dikke hak. Dat is echt een dingetje van deze tijd. Een uitstervende trend. Geef je voorvoet weer de ruimte, want daar begint de beweging. De voorvoet duwt via het onderbeen tegen de bovenbenen en activeert de romp. Een actieve romp is dynamisch en helpt je voet in alle standen met ondersteuning.
“DE HAK IS EEN UITSTERVEND ONDERDEEL VAN DE SCHOEN”
Als ik ga hardlopen doe ik een dun zooltje aan en die dikke hak laat ik links liggen. Ook mijn gewone schoenen zijn hakloos en de nieuwe sneakers die ik wil kopen hebben géén hak. De hak was een tijdelijke modegril.
De hak staat stil. En dat is fijn voor mijn voet en dikke vette pech voor de hak. Dag hak.